احساس گناه

داشتم روی این موضوع فکر میکردم که انگیزه بعضی از مردم برای حضور در بعضی مراسم اجتماعی و فامیلی، آیا همیشه با انگیزه های اصلی هست یا نه؟ مثلا انگیزه های مختلفی برای حضور در مراسم یادبود، بزرگداشت، سخنرانی، تشییع، حتی تولد و... میتونه وجود داشته باشه. از بین انگیزه ها، یک انگیزه برام جالب توجه بود، انگیزه ای «دوری از احساس گناه».

منظورم اینه که ممکنه بعضی از افراد برای اینکه دچار عذاب وجدان و احساس گناه نشوند، سعی میکنن که خودشون رو به فلان مراسم برسونن و اگه نرسن، در درون خودشون دچار این واگویه میشن که «اگه لایق بودی حتما میتونستی اونجا باشی و حالا که نیستی پس فرد لایقی هم نیستی». این واگویه درونی در درون انسان به احساس گناه تبدیل میشه و چون ممکنه اون مجلس تکرارپذیر نباشه، احساس گناه ایجاد شده، شاید تا آخر عمر به حیات خودش ادامه بده و فراموش نشه.

معمولا پس از تولد احساس گناه، افکار زشتی همچون «خودتحقیری» و «خودسرزنشی» به وجود میان که تیشه به ریشه عزت نفس انسان میزنن.

حالا با این اوصاف، بهترین کار این میتونه باشه که اگه قرار کاری انجام بدیم و جایی بریم، صرفا برای یک انگیزه اصیل مثل صله رحم، رضایت خدا، تقویت دوستی، کسب و ابراز محبت و امثال اینها باشه.

احساس گناه، آسایش رو از آدم میگیره. 

 

با پاداش دادن، تنبیه کنیم!

هر انسانی خالی از اشتباه نیست. اشتباه هایی از سر آگاهی و یا نادانی. انسان هم کار درست دارد و هم کار خطا. در جریان فرزندپروری و روابط زناشویی که اکثر کارهای فرزند و همسر در پیش رو است، دیدن کارهای خطا و اشتباه طبیعی است و در غیر این صورت به معنای دوری اعضاء خانواده و همسران از یکدیگر است. پس دیدن کارهای خوب و هم بد از مزایای یک زندگی مطلوب خانوادگی به حساب می آید.
ما از دیدن کارهای نیک و خوب به وجد می آییم و خوشحال می شویم، اما با دیدن کارهای ناخوشایند و اشتباه ممکن است که واکنشی نامطلوب بروز دهیم. صحیح ترین واکنش در مقابل عمل اشتباه فرزند و یا همسر چه واکنشی است؟

زمینه خیانت را خود فراهم نکنیم

درک عاطفی در روابط بین فردی نقشی اساسی دارد و درک احساسات رشته محکم علاقمندی و وفاداری در رابطه بین فردی را ایجاد می کند. این درک در رابطه زناشویی بیش از دیگر روابط مهم و اساسی است. بر همین مبنا چنانچه این عنصر مهم رابطه دچار خدشه گردد، رشته اتصال عاطفی  سست گشته و در صورتی که به موقع به فریادش نرسیم ممکن است پوسیده و پاره شود.

عوامل پیری زودرس یک رابطه زناشویی

زندگی زناشویی زمانی دارای طراوت است و موجب رشد و شادابی می شود که مرد و زن بتوانند زندگی رابطه زناشویی خود را جوان نگاه دارند. منظور از جوانی رابطه آن است که همسران تلاش کنند که زندگی زناشویی خود را از عوامل فرسایشی و پیر شدن زودرس رابطه جلوگیری کنند. عوامل بسیاری در پیری زودرس رابطه تأثیرگذار است. از آن عوامل میتوان به غصه خوردن، غمگینی و افسردگی اشاره کرد.

چند راهکار برای جلب حمایت از دیگران

ما به یکدیگر از جنبه احساسی نیازمندیم و برای تأمین حس جلب توجه و به تعبیری دیگر نیاز به اعتبارجویی هستیم. اما گاه رفتارهایی را به کار میگیریم که منجر به دلزدگی و انتقادگری دیگران می شویم و آنان را برای درک عاطفی از خود دور می کنیم. راز این حمایت زدایی به نوع بیان و تعامل ما بر میگردد. در ادامه به چند دستورالعمل برای حمایت طلبی صحیح اشاره می کنیم.

حواسمان به مدل «گرسنگی جلب توجه» باشد

نیاز به «دیده شدن» یکی از نیازهای اولیه و ذاتی هر انسانی است. نیازی که منجر به نداهای ذهنی «من را ببینید» می شود. این نیاز از زمان تولد با انسان همراه است و به دلیل وراثت و نوع تربیت خانوادگی و اجتماعی دچار ضعف و شدت در افراد می گردد که در نهایت تفاوت رفتاری افراد بر اساس فشار این نیاز در بزرگسالی بروز متفاوتی خواهد داشت. در بزرگسالی بر اساس شدت این نیاز، فرد دارای شخصیت نمایشی می شود و در حالت افراطی به اختلال نمایشی مبتلا می گردد. ممکن است در فردی دیگر به صورت حداقلی، شخصیت اجتنابی و یا اختلال اجتنابی ملاحظه می شود.

لطفا به من بیمار توجه کنید

مشکلات جسمی و مریضی ها غالباً به دلیل ضعف عملکرد بدن در دفاع از خود به وجود می آید. بدیهی است که وقتی مثلاً معده دچار دردی می شود به این معناست که معده آسیب دیده و قدرت خود را در عملکرد صحیح از دست داده است و این نقص نشانگر وجود مسئله ای بیولوژیکی در بدن است که مانع از عملکرد درست بدن می شود. با این وجود گزارش های زیادی ارائه شده است که در بسیاری از موارد مراجعه افراد به پزشک و در معاینه جسمی و آزمایش ها، دلیلی پزشکی برای آن درد اظهار شده وجود ندارد. پس این درد از کجا می آید؟

تفاوت خودرأیی و خودتصمیم گیری

از مهارت های بسیار مهم و ضروری برای هر فردی، مهارت «تصمیم گیری» است. این مهارت بیان میکند که در مواجهه با مسائل زندگی لازم است که جوانب موضوع سنجیده شده و راه های موجود و احتمالی بررسی و سپس با بررسی و وزن دهی به سود و زیان هر یک از راه ها، با جرأت و شجاعت، تصمیم لازم گرفته شود. مهارت تصمیم گیری با مهارتهای دیگر مانند حل مسئله، جرأت ورزی، مقابله با استرس حاصله و مشورت گیری ارتباط دارد. فرد تصمیم گیر با افراد مشورت می کند و سنجش صحیح، خود تصمیم نهایی را می گیرد. همچنین مهارت تصمیم گیری در افزایش اعتماد به نفس نقش اساسی را بازی می کند. 

نقش سازنده بیان احساس در روابط زوجین

افراد زیادی نیستند که بتوانند احساسات دیگران و حتی احساسات خود را تشخیص دهند. معمولا احساساتی مانند شادی، غم، درماندگی، آزردگی، خشم، نفرت را به احساس خوب یا بد تعبیر می کنیم و چنانچه بخواهیم آنها را نامگذاری کنیم در اغلب موارد به اشتباه و یا جابجا می نامیم و دلیل اصلی آن هم این است که احساسات خود و دیگران را به خوبی شناسایی نمی کنیم. تشخیص احساس و نامگذاری صحیح احساسات در خود و در دیگران مهارتی مهم و ارزشمند در روابط بین فردی تلقی می شود. تشخیص احساس در حفظ تعادل روحی و محافظت از حال بد و ناخوشایند تاثیر زیادی دارد. 

خودکارآمدی عمومی پس از سانحه متروپل آبادان

چندی پیش شاهد واقعه اسفناک و غم انگیز فروریختن ساختمان متروپل آبادان بودیم و سوگوار از دست دادن جمعی از هم وطنانمان شدیم. سانحه ای که به جامعه ایرانی شوک وارد کرد و جای سپاس است که مردم هم به خوبی همدردی کرده و خود را شریک غم خانواده های داغدار دانستند و به نوعی میتوان گفت که همه ایرانیان سوگوار شدند. فارغ از جنبه های سیاسی و حقوقی واقعه، بدیهی است سوال شود که آیا جامعه از عهده گذراندن سوگ عمومی سانحه متروپل برآمدند یا نه؟