نامزدم نامرئی است!

پرسش: دختری هستم که نزدیک یکساله عقد کردم تو این مدت رابطه ای با نامزدم ندارم یعنی خیلی خجالتی و درونگراست و اصلا اهل رفت و آمد نیست شاید تا حالا ماهی یکبار همدیگرو میبینیم. خیلی کم میاد خونه ما و منم یکی دو بار بیشتر نبرده خونشون. دیگه دارم ازش زده میشم و میخوام ازش جدا بشم. میترسم بعد از ازدواج هم همینطوری بمونه و من منزوی تر بشم و این اصلا با روحیات من سازگار نیست. به نظرتون تصمیم درستی گرفتم؟

پاسخ: با سلام، از اونجایی که توصیف کاملی نداشتید میشه در مورد فرمایشاتتان به چند نکته مهم اشاره کرد و تفکیک بین حالات قابل توجه هست.

اول اینکه فردی که به اصطلاح خجالتی و کم رفت و آمد هست ممکنه در عرف مردم عادی باشه ولی انتظارات شما رو در پر جنب و جوش بودن برآورده کنه.

دوم اینکه ممکنه کم رفت و آمدی اونقدر قابل توجه باشه که خارج از عرف و معمول باشه در حدی که نشانه های اختلال اسکیزویید (واهمه از حضور در اجتماع) و یا اختلال اجتنابی (ترس از انتقاد مانع حضور در اجتماع میشه) وجود داره. در این حالت توصیه میشه که قبل از ازدواج، مراحل درمانی طی بشه.

سوم اینکه درونگرایی مانع از حضور زیاد در اجتماع میشه. این یک صفت شخصیتی است و با راهنمایی و دستورالعملهایی قابل کنترل و اصلاح است. اما اگه شما بسیار برونگرا هستین، درونگرایی نامزدتتان ممکنه در آینده قدر ی براتون ناراحت کننده باشه. اما با تعادل میشه به نفاط مثبتی رسید.

چهارم اینکه شاید نوع کم رفت و آمدی براساس سنت و باورهای قومیتی باشه. لذا مناسبه که با موارد مشابه اطرافیان و توضیح از خود ایشان، کنکاش کنید.

بنابر این قبل از هرگونه تصمیم، خوبه که هم وضعیت برونگرایی خودتون و میزان رفتارهای انزواطلبی نامزدتون یررسی و تعریف بشه. از تصمیم گیری عجولانه قبل از بررسی کامل، لطفا خودداری کنید.

خواستگار خجالتی رو رد کنم یا نه

 چند شب پیش خانواده ای برای خواستگاری من اومده بودند. سر آقا پسر همش پایین بود و اصلا به من نگاه نمی کرد و اصلا حرف نمیزد و مادرش ازش تعریف میکرد. هر چی هم ازش سوال میشد بقیه جواب میدادن و هیچی هم نخورد. این کارش به خانواده من برخورد و فکر کردیم که نپسندیده و رفتن. امروز زنگ زدن که خوششون اومده. حالا از من جواب میخان. چی بگم؟

 سلام. اگر با نگاه مثبت به قضیه نگاه کنیم، این نوع رفتارها که در خواستگار دیدی در بین مردم به خجالتی بودن تعبیر میشه و ممکنه قابل قبول هم باشه. اما با نگاهی دقیق، این رفتارها ممکنه از وجود مسئله یا اختلالی خبر بده. مثلاً ممکنه آقا پسر بدون تمایل اومده باشه، یا با اجبار والدین اومده، یا دلش پیش دختری دیگه است ولی به کسی نگفته، یا دارای اختلال اجتنابی هست و از مردم گریزان، یا ممکنه واکنشی اعتراضی باشه به والدین که اونها رو پیش شما خراب کنه و...

به هر حال هر چی که باشه مهم برخورد شماست. نکته خیلی مهم اینه که شما باید از خواستگار خودتون شناخت کافی داشته باشید تا بتونید جواب بله یا خیر بدید. بدون شناخت از تشابهات، تفاوتها، عادات، افکار اجتماعی، میزان رشد عقلی و اجتماعی فرد مقابل، عجله در جواب دادن کار اشتباهی هست. لذا به نظرم شما باید بگید: «من تا زمانی که شناخت کافی و لازم از خواستگارم پیدا نکنم نمیتونم هیچ جوابی بدم». با این جواب اگر مایل باشند مجددا برای خواستگاری خواهند آمد تا زمینه شناخت و صحبت رو باز کنند. اگر هم مشکلی بین خودشون وجود داشته باشه و یا آقا پسر مایل نباشه، پیگیر نخواهند بود.