با پاداش دادن، تنبیه کنیم!

هر انسانی خالی از اشتباه نیست. اشتباه هایی از سر آگاهی و یا نادانی. انسان هم کار درست دارد و هم کار خطا. در جریان فرزندپروری و روابط زناشویی که اکثر کارهای فرزند و همسر در پیش رو است، دیدن کارهای خطا و اشتباه طبیعی است و در غیر این صورت به معنای دوری اعضاء خانواده و همسران از یکدیگر است. پس دیدن کارهای خوب و هم بد از مزایای یک زندگی مطلوب خانوادگی به حساب می آید.
ما از دیدن کارهای نیک و خوب به وجد می آییم و خوشحال می شویم، اما با دیدن کارهای ناخوشایند و اشتباه ممکن است که واکنشی نامطلوب بروز دهیم. صحیح ترین واکنش در مقابل عمل اشتباه فرزند و یا همسر چه واکنشی است؟

زمینه خیانت را خود فراهم نکنیم

درک عاطفی در روابط بین فردی نقشی اساسی دارد و درک احساسات رشته محکم علاقمندی و وفاداری در رابطه بین فردی را ایجاد می کند. این درک در رابطه زناشویی بیش از دیگر روابط مهم و اساسی است. بر همین مبنا چنانچه این عنصر مهم رابطه دچار خدشه گردد، رشته اتصال عاطفی  سست گشته و در صورتی که به موقع به فریادش نرسیم ممکن است پوسیده و پاره شود.

عوامل پیری زودرس یک رابطه زناشویی

زندگی زناشویی زمانی دارای طراوت است و موجب رشد و شادابی می شود که مرد و زن بتوانند زندگی رابطه زناشویی خود را جوان نگاه دارند. منظور از جوانی رابطه آن است که همسران تلاش کنند که زندگی زناشویی خود را از عوامل فرسایشی و پیر شدن زودرس رابطه جلوگیری کنند. عوامل بسیاری در پیری زودرس رابطه تأثیرگذار است. از آن عوامل میتوان به غصه خوردن، غمگینی و افسردگی اشاره کرد.

حواسمان به مدل «گرسنگی جلب توجه» باشد

نیاز به «دیده شدن» یکی از نیازهای اولیه و ذاتی هر انسانی است. نیازی که منجر به نداهای ذهنی «من را ببینید» می شود. این نیاز از زمان تولد با انسان همراه است و به دلیل وراثت و نوع تربیت خانوادگی و اجتماعی دچار ضعف و شدت در افراد می گردد که در نهایت تفاوت رفتاری افراد بر اساس فشار این نیاز در بزرگسالی بروز متفاوتی خواهد داشت. در بزرگسالی بر اساس شدت این نیاز، فرد دارای شخصیت نمایشی می شود و در حالت افراطی به اختلال نمایشی مبتلا می گردد. ممکن است در فردی دیگر به صورت حداقلی، شخصیت اجتنابی و یا اختلال اجتنابی ملاحظه می شود.

تفاوت خودرأیی و خودتصمیم گیری

از مهارت های بسیار مهم و ضروری برای هر فردی، مهارت «تصمیم گیری» است. این مهارت بیان میکند که در مواجهه با مسائل زندگی لازم است که جوانب موضوع سنجیده شده و راه های موجود و احتمالی بررسی و سپس با بررسی و وزن دهی به سود و زیان هر یک از راه ها، با جرأت و شجاعت، تصمیم لازم گرفته شود. مهارت تصمیم گیری با مهارتهای دیگر مانند حل مسئله، جرأت ورزی، مقابله با استرس حاصله و مشورت گیری ارتباط دارد. فرد تصمیم گیر با افراد مشورت می کند و سنجش صحیح، خود تصمیم نهایی را می گیرد. همچنین مهارت تصمیم گیری در افزایش اعتماد به نفس نقش اساسی را بازی می کند.